जगद्धात्रि नमस्तुभ्यं विà¤à¥à¤£à¥‹à¤¶à¥à¤š प्रियवल्लभे । यतो ब्रà¤à¥à¤®à¤¾à¤¦à¤¯à¥‹ देवाः सृà¤à¥à¤Ÿà¤¿à¤¸à¥à¤¥à¤¿à¤¤à¥à¤¯à¤¨à¥à¤¤à¤•à¤¾à¤°à¤¿à¤£à¤ƒ ॥१॥ नमस्तुलसि कल्याणि नमो विà¤à¥à¤£à¥à¤ªà¥à¤°à¤¿à¤¯à¥‡ शुभे । नमो मोक्à¤à¤ªà¥à¤°à¤¦à¥‡ देवि नमः सम्पत्प्रदायिके ॥२॥ तुलसी पातु मां नित्यं सर्वापद्भ्योऽपि सर्वदा । कीर्तितापि स्मृता वापि पवित्रयति मानवम् ॥३॥ नमामि शिरसा देवीं तुलसीं विलसत्तनुम् । यां दृà¤à¥à¤Ÿà¥à¤µà¤¾ पापिनो मर्त्या मुच्यन्ते सर्वकिल्बिà¤à¤¾à¤¤à¥ ॥४॥ तुलस्या रक्à¤à¤¿à¤¤à¤‚ सर्वं जगदेतच्चराचरम् । या विनिà¤à¤¨à¥à¤¤à¤¿ पापानि दृà¤à¥à¤Ÿà¥à¤µà¤¾ वा पापिभिर्नरैः ॥५॥ नमस्तुलस्यतितरां यस्यै बद्ध्वाञ्जलिं कलौ । कलयन्ति सुखं सर्वं स्त्रियो वैश्यास्तथाऽपरे ॥६॥ तुलस्या नापरं किञ्चिद् दैवतं जगतीतले । यथा पवित्रितो लोको विà¤à¥à¤£à¥à¤¸à¤™à¥à¤—ेन वैà¤à¥à¤£à¤µà¤ƒ ॥७॥ तुलस्याः पल्लवं विà¤à¥à¤£à¥‹à¤ƒ शिरस्यारोपितं कलौ । आरोपयति सर्वाणि श्रेयांसि वरमस्तके ॥८॥ तुलस्यां सकला देवा वसन्ति सततं यतः । अतस्तामर्चयेल्लोके सर्वान् देवान् समर्चयन् ॥९॥ नमस्तुलसि सर्वज्ञे पुरुà¤à¥‹à¤¤à¥à¤¤à¤®à¤µà¤²à¥à¤²à¤­à¥‡ । पाà¤à¤¿ मां सर्वपापेभ्यः सर्वसम्पत्प्रदायिके ॥१०॥ इति स्तोत्रं पुरा गीतं पुण्डरीकेण धीमता । विà¤à¥à¤£à¥à¤®à¤°à¥à¤šà¤¯à¤¤à¤¾ नित्यं शोभनैस्तुलसीदलैः ॥११॥ तुलसी श्रीर्मà¤à¤¾à¤²à¤•à¥à¤à¥à¤®à¥€à¤°à¥à¤µà¤¿à¤¦à¥à¤¯à¤¾à¤µà¤¿à¤¦à¥à¤¯à¤¾ यशस्विनी । धर्म्या धर्मानना देवी देवीदेवमनःप्रिया ॥१२॥ लक्à¤à¥à¤®à¥€à¤ªà¥à¤°à¤¿à¤¯à¤¸à¤–ी देवी द्यौर्भूमिरचला चला । à¤à¥‹à¤¡à¤¶à¥ˆà¤¤à¤¾à¤¨à¤¿ नामानि तुलस्याः कीर्तयन्नरः ॥१३॥ लभते सुतरां भक्तिमन्ते विà¤à¥à¤£à¥à¤ªà¤¦à¤‚ लभेत् । तुलसी भूर्मà¤à¤¾à¤²à¤•à¥à¤à¥à¤®à¥€à¤ƒ पद्मिनी श्रीर्à¤à¤°à¤¿à¤ªà¥à¤°à¤¿à¤¯à¤¾ ॥१४॥ तुलसि श्रीसखि शुभे पापà¤à¤¾à¤°à¤¿à¤£à¤¿ पुण्यदे । नमस्ते नारदनुते नारायणमनःप्रिये ॥१५॥ इथि पुन्दरेएक क्रुथम् तुल्सि स्तोत्रम् सम्पोओर्नम्

जगद्धात्रि नमस्तुभ्यं विष्णोश्च प्रियवल्लभे । यतो ब्रह्मादयो देवाः सृष्टिस्थित्यन्तकारिणः ॥१॥ नमस्तुलसि कल्याणि नमो विष्णुप्रिये शुभे । नमो मोक्षप्रदे देवि नमः सम्पत्प्रदायिके ॥२॥ तुलसी पातु मां नित्यं सर्वापद्भ्योऽपि सर्वदा । कीर्तितापि स्मृता वापि पवित्रयति मानवम् ॥३॥ नमामि शिरसा देवीं तुलसीं विलसत्तनुम् । यां दृष्ट्वा पापिनो मर्त्या मुच्यन्ते सर्वकिल्बिषात् ॥४॥ तुलस्या रक्षितं सर्वं जगदेतच्चराचरम् । या विनिहन्ति पापानि दृष्ट्वा वा पापिभिर्नरैः ॥५॥ नमस्तुलस्यतितरां यस्यै बद्ध्वाञ्जलिं कलौ । कलयन्ति सुखं सर्वं स्त्रियो वैश्यास्तथाऽपरे ॥६॥ तुलस्या नापरं किञ्चिद् दैवतं जगतीतले । यथा पवित्रितो लोको विष्णुसङ्गेन वैष्णवः ॥७॥ तुलस्याः पल्लवं विष्णोः शिरस्यारोपितं कलौ । आरोपयति सर्वाणि श्रेयांसि वरमस्तके ॥८॥ तुलस्यां सकला देवा वसन्ति सततं यतः । अतस्तामर्चयेल्लोके सर्वान् देवान् समर्चयन् ॥९॥ नमस्तुलसि सर्वज्ञे पुरुषोत्तमवल्लभे । पाहि मां सर्वपापेभ्यः सर्वसम्पत्प्रदायिके ॥१०॥ इति स्तोत्रं पुरा गीतं पुण्डरीकेण धीमता । विष्णुमर्चयता नित्यं शोभनैस्तुलसीदलैः ॥११॥ तुलसी श्रीर्महालक्ष्मीर्विद्याविद्या यशस्विनी । धर्म्या धर्मानना देवी देवीदेवमनःप्रिया ॥१२॥ लक्ष्मीप्रियसखी देवी द्यौर्भूमिरचला चला । षोडशैतानि नामानि तुलस्याः कीर्तयन्नरः ॥१३॥ लभते सुतरां भक्तिमन्ते विष्णुपदं लभेत् । तुलसी भूर्महालक्ष्मीः पद्मिनी श्रीर्हरिप्रिया ॥१४॥ तुलसि श्रीसखि शुभे पापहारिणि पुण्यदे । नमस्ते नारदनुते नारायणमनःप्रिये ॥१५॥ इथि पुन्दरेएक क्रुथम् तुल्सि स्तोत्रम् सम्पोओर्नम्