ॐ विश्वेश्वरीं जगद्धात्रीं स्थितिसंà¤à¤¾à¤°à¤•à¤¾à¤°à¤¿à¤£à¥€à¤®à¥ । निद्रां भगवतीं विà¤à¥à¤£à¥‹à¤°à¤¤à¥à¤²à¤¾à¤‚ तेजसः प्रभुः ॥१॥ ब्रà¤à¥à¤®à¥‹à¤µà¤¾à¤š त्वं स्वाà¤à¤¾ त्वं स्वधा त्वं à¤à¤¿ वà¤à¤Ÿà¥à¤•à¤¾à¤°à¤ƒ स्वरात्मिका । सुधा त्वमक्à¤à¤°à¥‡ नित्ये त्रिधा मात्रात्मिका स्थिता ॥२॥ अर्धमात्रास्थिता नित्या यानुच्चार्या विशेà¤à¤¤à¤ƒ । त्वमेव सन्ध्या सावित्री त्वं देवि जननी परा ॥३॥ त्वयैतद्धार्यते विश्वं त्वयैतत् सृज्यते जगत् । त्वयैतत् पाल्यते देवि ! त्वमत्स्यन्ते च सर्वदा ॥४॥ विसृà¤à¥à¤Ÿà¥Œ सृà¤à¥à¤Ÿà¤¿à¤°à¥‚पा त्वं स्थितिरूपा च पालने । तथा संà¤à¥ƒà¤¤à¤¿à¤°à¥‚पान्ते जगतोऽस्य जगन्मये ॥५॥ मà¤à¤¾à¤µà¤¿à¤¦à¥à¤¯à¤¾ मà¤à¤¾à¤®à¤¾à¤¯à¤¾ मà¤à¤¾à¤®à¥‡à¤§à¤¾ मà¤à¤¾à¤¸à¥à¤®à¥ƒà¤¤à¤¿à¤ƒ । मà¤à¤¾à¤®à¥‹à¤à¤¾ च भवती मà¤à¤¾à¤¦à¥‡à¤µà¥€ मà¤à¤¾à¤¸à¥à¤°à¥€ ॥६॥ प्रकृतिस्त्वं च सर्वस्य गुणत्रयविभाविनी । कालरात्रिर्मà¤à¤¾à¤°à¤¾à¤¤à¥à¤°à¤¿à¤®à¥‹à¤à¤°à¤¾à¤¤à¥à¤°à¤¿à¤¶à¥à¤š दारुणा ॥७॥ त्वं श्रीस्त्वमीश्वरी त्वं à¤à¥à¤°à¥€à¤¸à¥à¤¤à¥à¤µà¤‚ बुद्धिर्बोधलक्à¤à¤£à¤¾ । लज्जा पुà¤à¥à¤Ÿà¤¿à¤¸à¥à¤¤à¤¥à¤¾ तुà¤à¥à¤Ÿà¤¿à¤¸à¥à¤¤à¥à¤µà¤‚ शान्तिः क्à¤à¤¨à¥à¤¤à¤¿à¤°à¥‡à¤µ च ॥८॥ खड्गिनी शूलिनी घोरा गदिनी चक्रिणी तथा । शङ्खिनी चापिनी बाणभुशुण्डी परिघायुधा ॥९॥ सौम्या सौम्यतराशेà¤à¤¸à¥Œà¤®à¥à¤¯à¥‡à¤­à¥à¤¯à¤¸à¥à¤¤à¥à¤µà¤¤à¤¿à¤¸à¥à¤¨à¥à¤¦à¤°à¥€ । पराऽपराणां परमा त्वमेव परमेश्वरी ॥१०॥ यच्च किञ्चित् क्वचिद्वस्तु सदसद्वाऽखिलात्मिके । तस्य सर्वस्य या शाक्तिः सा त्वं किं स्तूयसे तदा ॥११॥ यया त्वया जगत्स्रà¤à¥à¤Ÿà¤¾ जगत् पात्यत्ति यो जगत् । सोऽपि निद्रावशं नीतः कस्त्वां स्तोतुमिà¤à¥‡à¤¶à¥à¤µà¤°à¤ƒ ॥१२॥ विà¤à¥à¤£à¥à¤ƒ शरीरग्रà¤à¤£à¤®à¤à¤®à¥€à¤¶à¤¾à¤¨ एव च । कारितास्ते यतोऽतस्त्वां कः स्तोतं शक्तिमान् भवेत् ॥१३॥ सा त्वमित्यं प्रभावैः स्वैरुदारैर्देवि संस्तुता । मोà¤à¤¯à¥ˆà¤¤à¥Œ दुराधर्à¤à¤¾à¤µà¤¸à¥à¤°à¥Œ मधुकैटभौ ॥१४॥ प्रबोधं च जगत्स्वामी नीयतामच्युतो लघु । बोधश्च क्रियतामस्य à¤à¤¨à¥à¤¤à¥à¤®à¥‡à¤¤à¥Œ मà¤à¤¾à¤¸à¥à¤°à¥Œ ॥१५॥

ॐ विश्वेश्वरीं जगद्धात्रीं स्थितिसंहारकारिणीम् । निद्रां भगवतीं विष्णोरतुलां तेजसः प्रभुः ॥१॥ ब्रह्मोवाच त्वं स्वाहा त्वं स्वधा त्वं हि वषट्कारः स्वरात्मिका । सुधा त्वमक्षरे नित्ये त्रिधा मात्रात्मिका स्थिता ॥२॥ अर्धमात्रास्थिता नित्या यानुच्चार्या विशेषतः । त्वमेव सन्ध्या सावित्री त्वं देवि जननी परा ॥३॥ त्वयैतद्धार्यते विश्वं त्वयैतत् सृज्यते जगत् । त्वयैतत् पाल्यते देवि ! त्वमत्स्यन्ते च सर्वदा ॥४॥ विसृष्टौ सृष्टिरूपा त्वं स्थितिरूपा च पालने । तथा संहृतिरूपान्ते जगतोऽस्य जगन्मये ॥५॥ महाविद्या महामाया महामेधा महास्मृतिः । महामोहा च भवती महादेवी महासुरी ॥६॥ प्रकृतिस्त्वं च सर्वस्य गुणत्रयविभाविनी । कालरात्रिर्महारात्रिमोहरात्रिश्च दारुणा ॥७॥ त्वं श्रीस्त्वमीश्वरी त्वं ह्रीस्त्वं बुद्धिर्बोधलक्षणा । लज्जा पुष्टिस्तथा तुष्टिस्त्वं शान्तिः क्षन्तिरेव च ॥८॥ खड्गिनी शूलिनी घोरा गदिनी चक्रिणी तथा । शङ्खिनी चापिनी बाणभुशुण्डी परिघायुधा ॥९॥ सौम्या सौम्यतराशेषसौम्येभ्यस्त्वतिसुन्दरी । पराऽपराणां परमा त्वमेव परमेश्वरी ॥१०॥ यच्च किञ्चित् क्वचिद्वस्तु सदसद्वाऽखिलात्मिके । तस्य सर्वस्य या शाक्तिः सा त्वं किं स्तूयसे तदा ॥११॥ यया त्वया जगत्स्रष्टा जगत् पात्यत्ति यो जगत् । सोऽपि निद्रावशं नीतः कस्त्वां स्तोतुमिहेश्वरः ॥१२॥ विष्णुः शरीरग्रहणमहमीशान एव च । कारितास्ते यतोऽतस्त्वां कः स्तोतं शक्तिमान् भवेत् ॥१३॥ सा त्वमित्यं प्रभावैः स्वैरुदारैर्देवि संस्तुता । मोहयैतौ दुराधर्षावसुरौ मधुकैटभौ ॥१४॥ प्रबोधं च जगत्स्वामी नीयतामच्युतो लघु । बोधश्च क्रियतामस्य हन्तुमेतौ महासुरौ ॥१५॥