devi sureśvari bhagavati gaṅge tribhuvanatāriṇi taralataraṅge . śaṅkaramaulivihāriṇi vimale mama matirāstāṃ tava padakamale ..1.. bhāgīrathi sukhadāyini mātastava jalamahimā nigame khyātaḥ . nāhaṃ jāne tava mahimānaṃ pāhi kṛpāmayi māmajñānam ..2.. haripadapādyataraṅgiṇi gaṅge himavidhumuktādhavalataraṅge . dūrīkuru mama duṣkṛtibhāraṃ kuru kṛpayā bhavasāgarapāram ..3.. tava jalamamalaṃ yena nipītaṃ paramapadaṃ khalu tena gṛhītam . mātargaṅge tvayi yo bhaktaḥ kila taṃ draṣṭuṃ na yamaḥ śaktaḥ ..4.. patitoddhāriṇi jāhnavi gaṅge khaṇḍitagirivaramaṇḍitabhaṅge . bhīṣmajanani he munivarakanye patitanivāriṇi tribhuvanadhanye ..5.. kalpalatāmiva phaladāṃ loke praṇamati yastvāṃ na patati śoke . pārāvāravihāriṇi gaṅge vimukhayuvatikṛtataralāpāṅge ..6.. tava cenmātaḥ srotaḥsnātaḥ punarapi jaṭhare so'pi na jātaḥ . narakanivāriṇi jāhnavi gaṅge kaluṣavināśini mahimottuṅge ..7.. punarasadaṅge puṇyataraṅge jaya jaya jāhnavi karuṇāpāṅge . indramukuṭamaṇirājitacaraṇe sukhade śubhade bhṛtyaśaraṇye ..8.. rogaṃ śokaṃ tāpaṃ pāpaṃ hara me bhagavati kumatikalāpam . tribhuvanasāre vasudhāhāre tvamasi gatirmama khalu saṃsāre ..9.. alakānande paramānande kuru karuṇāmayi kātaravandye . tava taṭanikaṭe yasya nivāsaḥ khalu vaikuṇṭhe tasya nivāsaḥ ..10.. varamiha nīre kamaṭho mīnaḥ kiṃ vā tīre śaraṭaḥ kṣīṇaḥ . athavā śvapaco malino dīnastava na hi dūre nṛpatikulīnaḥ ..11.. bho bhuvaneśvari puṇye dhanye devi dravamayi munivarakanye . gaṅgāstavamimamamalaṃ nityaṃ paṭhati naro yaḥ sa jayati satyam ..12.. yeṣāṃ hṛdaye gaṅgābhaktisteṣāṃ bhavati sadā sukhamuktiḥ . madhurākāntāpajjhaṭikābhiḥ paramānandakalitalalitābhiḥ ..13.. gaṅgāstotramidaṃ bhavasāraṃ vāñchitaphaladaṃ vimalaṃ sāram . śaṅkarasevakaśaṅkararacitaṃ paṭhati sukhī stava iti ca samāptaḥ ..14..

देवि सुरेश्वरि भगवति गङ्गे त्रिभुवनतारिणि तरलतरङ्गे । शङ्करमौलिविहारिणि विमले मम मतिरास्तां तव पदकमले ॥१॥ भागीरथि सुखदायिनि मातस्तव जलमहिमा निगमे ख्यातः । नाहं जाने तव महिमानं पाहि कृपामयि मामज्ञानम् ॥२॥ हरिपदपाद्यतरङ्गिणि गङ्गे हिमविधुमुक्ताधवलतरङ्गे । दूरीकुरु मम दुष्कृतिभारं कुरु कृपया भवसागरपारम् ॥३॥ तव जलममलं येन निपीतं परमपदं खलु तेन गृहीतम् । मातर्गङ्गे त्वयि यो भक्तः किल तं द्रष्टुं न यमः शक्तः ॥४॥ पतितोद्धारिणि जाह्नवि गङ्गे खण्डितगिरिवरमण्डितभङ्गे । भीष्मजननि हे मुनिवरकन्ये पतितनिवारिणि त्रिभुवनधन्ये ॥५॥ कल्पलतामिव फलदां लोके प्रणमति यस्त्वां न पतति शोके । पारावारविहारिणि गङ्गे विमुखयुवतिकृततरलापाङ्गे ॥६॥ तव चेन्मातः स्रोतःस्नातः पुनरपि जठरे सोऽपि न जातः । नरकनिवारिणि जाह्नवि गङ्गे कलुषविनाशिनि महिमोत्तुङ्गे ॥७॥ पुनरसदङ्गे पुण्यतरङ्गे जय जय जाह्नवि करुणापाङ्गे । इन्द्रमुकुटमणिराजितचरणे सुखदे शुभदे भृत्यशरण्ये ॥८॥ रोगं शोकं तापं पापं हर मे भगवति कुमतिकलापम् । त्रिभुवनसारे वसुधाहारे त्वमसि गतिर्मम खलु संसारे ॥९॥ अलकानन्दे परमानन्दे कुरु करुणामयि कातरवन्द्ये । तव तटनिकटे यस्य निवासः खलु वैकुण्ठे तस्य निवासः ॥१०॥ वरमिह नीरे कमठो मीनः किं वा तीरे शरटः क्षीणः । अथवा श्वपचो मलिनो दीनस्तव न हि दूरे नृपतिकुलीनः ॥११॥ भो भुवनेश्वरि पुण्ये धन्ये देवि द्रवमयि मुनिवरकन्ये । गङ्गास्तवमिमममलं नित्यं पठति नरो यः स जयति सत्यम् ॥१२॥ येषां हृदये गङ्गाभक्तिस्तेषां भवति सदा सुखमुक्तिः । मधुराकान्तापज्झटिकाभिः परमानन्दकलितललिताभिः ॥१३॥ गङ्गास्तोत्रमिदं भवसारं वाञ्छितफलदं विमलं सारम् । शङ्करसेवकशङ्कररचितं पठति सुखी स्तव इति च समाप्तः ॥१४॥