kṣetrasya patinā vayaṃ hiteneva jayāmasi . gāmaśvaṃ poṣayitnvā sa no mṛl̤ātīdṛśe ..1.. kṣetrasya pate madhumantamūrmiṃ dhenuriva payo asmāsu dhukṣva . madhuścutaṃ ghṛtamiva supūtamṛtasya naḥ patayo mṛl̤ayantu ..2.. madhumatīroṣadhīrdyāva āpo madhumanno bhavatvantarikṣam . kṣetrasya patirmadhumānno astvariṣyanto anvenaṃ carema ..3.. śunaṃ vāhāḥ śunaṃ naraḥ śunaṃ kṛṣatu lāṅgalam . śunaṃ varatrā badhyantāṃ śunamaṣṭrāmudiṅgaya ..4.. śunāsīrāvimāṃ vācaṃ juṣethāṃ yaddivi cakrathuḥ payaḥ . tenemāmupa siñcatam ..5.. arvācī subhage bhava sīte vandāmahe tvā . yathā naḥ subhagāsasi yathā naḥ suphalāsasi ..6.. indraḥ sītāṃ ni gṛhṇātu tāṃ pūṣānu yacchatu . sā naḥ payasvatī duhāmuttarāmuttarāṃ samām ..7.. śunaṃ naḥ phālā vi kṛṣantu bhūmiṃ śunaṃ kīnāśā abhi yantu vāhaiḥ . śunaṃ parjanyo madhunā payobhīḥ śunāsīrā śunamasmāsu dhattam ..8..

क्षेत्रस्य पतिना वयं हितेनेव जयामसि । गामश्वं पोषयित्न्वा स नो मृळातीदृशे ॥१॥ क्षेत्रस्य पते मधुमन्तमूर्मिं धेनुरिव पयो अस्मासु धुक्ष्व । मधुश्चुतं घृतमिव सुपूतमृतस्य नः पतयो मृळयन्तु ॥२॥ मधुमतीरोषधीर्द्याव आपो मधुमन्नो भवत्वन्तरिक्षम् । क्षेत्रस्य पतिर्मधुमान्नो अस्त्वरिष्यन्तो अन्वेनं चरेम ॥३॥ शुनं वाहाः शुनं नरः शुनं कृषतु लाङ्गलम् । शुनं वरत्रा बध्यन्तां शुनमष्ट्रामुदिङ्गय ॥४॥ शुनासीराविमां वाचं जुषेथां यद्दिवि चक्रथुः पयः । तेनेमामुप सिञ्चतम् ॥५॥ अर्वाची सुभगे भव सीते वन्दामहे त्वा । यथा नः सुभगाससि यथा नः सुफलाससि ॥६॥ इन्द्रः सीतां नि गृह्णातु तां पूषानु यच्छतु । सा नः पयस्वती दुहामुत्तरामुत्तरां समाम् ॥७॥ शुनं नः फाला वि कृषन्तु भूमिं शुनं कीनाशा अभि यन्तु वाहैः । शुनं पर्जन्यो मधुना पयोभीः शुनासीरा शुनमस्मासु धत्तम् ॥८॥