satyaṃ bṛhadṛtamugraṃ dīkṣā tapo brahma yajñaḥ pṛthivīṃ dhārayanti . sā no bhūtasya bhavyasya patnyuruṃ lokaṃ pṛthivī naḥ kṛṇotu ..1.. asaṃbādhaṃ badhyato mānavānāṃ yasyā udvataḥ pravataḥ samaṃ bahu . nānāvīryā oṣadhīryā bibharti pṛthivī naḥ prathatāṃ rādhyatāṃ naḥ ..2.. yasyāṃ samudra uta sindhurāpo yasyāmannaṃ kṛṣṭayaḥ saṃbabhūvuḥ . yasyāmidaṃ jinvati prāṇadejatsā no bhūmiḥ pūrvapeye dadhātu ..3.. yasyāścatasraḥ pradiśaḥ pṛthivyā yasyāmannaṃ kṛṣṭayaḥ saṃbabhūvuḥ . yā bibharti bahudhā prāṇadejatsā no bhūmirgoṣvapyanne dadhātu ..4.. yasyāṃ pūrve pūrvajanā vicakrire yasyāṃ devā asurānabhyavartayan . gavāmaśvānāṃ vayasaśca viṣṭhā bhagaṃ varcaḥ pṛthivī no dadhātu ..5.. viśvaṃbharā vasudhānī pratiṣṭhā hiraṇyavakṣā jagato niveśanī . vaiśvānaraṃ bibhratī bhūmiragnimindraṛṣabhā draviṇe no dadhātu ..6.. yāṃ rakṣantyasvapnā viśvadānīṃ devā bhūmiṃ pṛthivīmapramādam . sā no madhu priyaṃ duhāmatho ukṣatu varcasā ..7.. yārṇave'dhi salilamagna āsīdyāṃ māyābhiranvacaranmanīṣiṇaḥ . yasyā hṛdayaṃ parame vyomantsatyenāvṛtamamṛtaṃ pṛthivyāḥ . sā no bhūmistviṣiṃ balaṃ rāṣṭre dadhātūttame ..8.. yasyāmāpaḥ paricarāḥ samānīrahorātre apramādaṃ kṣaranti . sā no bhūmirbhūridhārā payo duhāmatho ukṣatu varcasā ..9.. yāmaśvināvamimātāṃ viṣṇuryasyāṃ vicakrame . indro yāṃ cakra ātmane'namitrāṃ śacīpatiḥ . sā no bhūmirvi sṛjatāṃ mātā putrāya me payaḥ ..10.. girayaste parvatā himavanto'raṇyaṃ te pṛthivi syonamastu . babhruṃ kṛṣṇāṃ rohiṇīṃ viśvarūpāṃ dhruvāṃ bhūmiṃ pṛthivīmindraguptām . ajīte'hato akṣato'dhyaṣṭhāṃ pṛthivīmaham ..11.. yatte madhyaṃ pṛthivi yacca nabhyaṃ yāsta ūrjastanvaḥ saṃbabhūvuḥ . tāsu no dhehyabhi naḥ pavasva mātā bhūmiḥ putro ahaṃ pṛthivyāḥ . parjanyaḥ pitā sa u naḥ pipartu ..12.. yasyāṃ vediṃ parigṛhṇanti bhūmyāṃ yasyāṃ yajñaṃ tanvate viśvakarmāṇaḥ . yasyāṃ mīyante svaravaḥ pṛthivyāmūrdhvāḥ śukrā āhutyāḥ purastāt . sā no bhūmirvardhayadvardhamānā ..13.. yo no dveṣatpṛthivī yaḥ pṛtanyādyo'bhidāsānmanasā yo vadhena . taṃ no bhūme randhaya pūrvakṛtvari ..14.. tvajjātāstvayi caranti martyāstvaṃ bibharṣi dvipadastvaṃ catuṣpadaḥ . taveme pṛthivi pañca mānavā yebhyo jyotiramṛtaṃ martyebhya udyantsūryo raśmibhirātanoti ..15.. tā naḥ prajāḥ saṃ duhratāṃ samagrā vāco madhu pṛthivī dhehi mahyam ..16.. viśvasvaṃ mātaramoṣadhīnāṃ dhruvāṃ bhūmiṃ pṛthivīṃ dharmaṇā dhṛtām . śivāṃ syonāmanu carema viśvahā ..17.. mahatsadhasthaṃ mahatī babhūvitha mahānvega ejathurvepathuṣṭe . mahāṃstvendro rakṣatyapramādam . sā no bhūme pra rocaya hiraṇyasyeva saṃdṛśi mā no dvikṣata kaścana ..18..

सत्यं बृहदृतमुग्रं दीक्षा तपो ब्रह्म यज्ञः पृथिवीं धारयन्ति । सा नो भूतस्य भव्यस्य पत्न्युरुं लोकं पृथिवी नः कृणोतु ॥१॥ असंबाधं बध्यतो मानवानां यस्या उद्वतः प्रवतः समं बहु । नानावीर्या ओषधीर्या बिभर्ति पृथिवी नः प्रथतां राध्यतां नः ॥२॥ यस्यां समुद्र उत सिन्धुरापो यस्यामन्नं कृष्टयः संबभूवुः । यस्यामिदं जिन्वति प्राणदेजत्सा नो भूमिः पूर्वपेये दधातु ॥३॥ यस्याश्चतस्रः प्रदिशः पृथिव्या यस्यामन्नं कृष्टयः संबभूवुः । या बिभर्ति बहुधा प्राणदेजत्सा नो भूमिर्गोष्वप्यन्ने दधातु ॥४॥ यस्यां पूर्वे पूर्वजना विचक्रिरे यस्यां देवा असुरानभ्यवर्तयन् । गवामश्वानां वयसश्च विष्ठा भगं वर्चः पृथिवी नो दधातु ॥५॥ विश्वंभरा वसुधानी प्रतिष्ठा हिरण्यवक्षा जगतो निवेशनी । वैश्वानरं बिभ्रती भूमिरग्निमिन्द्रऋषभा द्रविणे नो दधातु ॥६॥ यां रक्षन्त्यस्वप्ना विश्वदानीं देवा भूमिं पृथिवीमप्रमादम् । सा नो मधु प्रियं दुहामथो उक्षतु वर्चसा ॥७॥ यार्णवेऽधि सलिलमग्न आसीद्यां मायाभिरन्वचरन्मनीषिणः । यस्या हृदयं परमे व्योमन्त्सत्येनावृतममृतं पृथिव्याः । सा नो भूमिस्त्विषिं बलं राष्ट्रे दधातूत्तमे ॥८॥ यस्यामापः परिचराः समानीरहोरात्रे अप्रमादं क्षरन्ति । सा नो भूमिर्भूरिधारा पयो दुहामथो उक्षतु वर्चसा ॥९॥ यामश्विनावमिमातां विष्णुर्यस्यां विचक्रमे । इन्द्रो यां चक्र आत्मनेऽनमित्रां शचीपतिः । सा नो भूमिर्वि सृजतां माता पुत्राय मे पयः ॥१०॥ गिरयस्ते पर्वता हिमवन्तोऽरण्यं ते पृथिवि स्योनमस्तु । बभ्रुं कृष्णां रोहिणीं विश्वरूपां ध्रुवां भूमिं पृथिवीमिन्द्रगुप्ताम् । अजीतेऽहतो अक्षतोऽध्यष्ठां पृथिवीमहम् ॥११॥ यत्ते मध्यं पृथिवि यच्च नभ्यं यास्त ऊर्जस्तन्वः संबभूवुः । तासु नो धेह्यभि नः पवस्व माता भूमिः पुत्रो अहं पृथिव्याः । पर्जन्यः पिता स उ नः पिपर्तु ॥१२॥ यस्यां वेदिं परिगृह्णन्ति भूम्यां यस्यां यज्ञं तन्वते विश्वकर्माणः । यस्यां मीयन्ते स्वरवः पृथिव्यामूर्ध्वाः शुक्रा आहुत्याः पुरस्तात् । सा नो भूमिर्वर्धयद्वर्धमाना ॥१३॥ यो नो द्वेषत्पृथिवी यः पृतन्याद्योऽभिदासान्मनसा यो वधेन । तं नो भूमे रन्धय पूर्वकृत्वरि ॥१४॥ त्वज्जातास्त्वयि चरन्ति मर्त्यास्त्वं बिभर्षि द्विपदस्त्वं चतुष्पदः । तवेमे पृथिवि पञ्च मानवा येभ्यो ज्योतिरमृतं मर्त्येभ्य उद्यन्त्सूर्यो रश्मिभिरातनोति ॥१५॥ ता नः प्रजाः सं दुह्रतां समग्रा वाचो मधु पृथिवी धेहि मह्यम् ॥१६॥ विश्वस्वं मातरमोषधीनां ध्रुवां भूमिं पृथिवीं धर्मणा धृताम् । शिवां स्योनामनु चरेम विश्वहा ॥१७॥ महत्सधस्थं महती बभूविथ महान्वेग एजथुर्वेपथुष्टे । महांस्त्वेन्द्रो रक्षत्यप्रमादम् । सा नो भूमे प्र रोचय हिरण्यस्येव संदृशि मा नो द्विक्षत कश्चन ॥१८॥