गङ्गा तरङ्ग रमणीय जटा कलापं
गौरी निरन्तर विभूषित वाम भागम् ।
नारायण प्रियमनङ्ग मदापहारं
वाराणसी पुरपतिं भज विश्वनाथम् ॥१॥
वाचामगोचरमनेक गुण स्वरूपं
वागीश विष्णु सुर सेवित पाद पीठम् ।
वामेन विग्रहवरेण कलत्रवन्तं
वाराणसी पुरपतिं भज विश्वनाथम् ॥२॥
भूताधिपं भुजग भूषण भूषिताङ्गं
व्याघ्राजिनाम्बरधरं जटिलं त्रिनेत्रम् ।
पाशाङ्कुशाभय वरप्रद शूलपाणिं
वाराणसी पुरपतिं भज विश्वनाथम् ॥३॥
शीतांशु शोभित किरीट विराजमानं
भालेक्षणानल विशोषित पञ्चबाणम् ।
नागाधिपा रचित भासुर कर्णपुरं
वाराणसी पुरपतिं भज विश्वनाथम् ॥४॥
पञ्चाननं दुरित मत्त मतङ्गजानां
नागान्तकं दनुज पुङ्गव पन्नगानाम् ।
दावानलं मरण शोक जराटवीनां
वाराणसी पुरपतिं भज विश्वनाथम् ॥५॥
तेजोमयं सगुण निर्गुणमद्वितीयम्_
आनन्द कन्दमपराजित मप्रमेयम्
नागात्मकं सकल निष्कलमात्म रूपं ।
वाराणसी पुरपतिं भज विश्वनाथम् ॥६॥
आशां विहाय परिहृत्य परस्य निन्दां
पापे रतिं च सुनिवार्य मनः समाधौ ।
आदाय हृत्कमल मध्य गतं परेशं
वाराणसी पुरपतिं भज विश्वनाथम् ॥८॥
वाराणसी पुरपतेः स्तवनं शिवस्य
व्याख्यातमष्टकमिदं पठते मनुष्यः
विद्यां श्रियं विपुल सौख्यमनन्त कीर्तिं
सम्प्राप्य देहविलये लभते च मोक्षम् ॥९॥