dhyāna galadraktamuṇḍāvalīkaṇṭhamālā mahoghorarāvā sudaṃṣṭrā karālā . vivastrā śmaśānālayā muktakeśī mahākālakāmākulā kālikeyam ..1.. bhujevāmayugme śiro'siṃ dadhānā varaṃ dakṣayugme'bhayaṃ vai tathaiva . sumadhyā'pi tuṅgastanā bhāranamrā lasadraktasṛkkadvayā susmitāsyā ..2.. śavadvandvakarṇāvataṃsā sukeśī lasatpretapāṇiṃ prayuktaikakāñcī . śavākāramañcādhirūḍhā śivābhiś_ caturdikṣuśabdāyamānā'bhireje ..3.. stutiḥ virañcyādidevāstrayaste guṇāstrīn samārādhya kālīṃ pradhānā babhūbuḥ . anādiṃ surādiṃ makhādiṃ bhavādiṃ svarūpaṃ tvadīyaṃ na vindanti devāḥ ..1.. jaganmohanīyaṃ tu vāgvādinīyaṃ suhṛtpoṣiṇīśatrusaṃhāraṇīyam . vacastambhanīyaṃ kimuccāṭanīyaṃ svarūpaṃ tvadīyaṃ na vindanti devāḥ ..2.. iyaṃ svargadātrī punaḥ kalpavallī manojāstu kāmān yathārthaṃ prakuryāt . tathā te kṛtārthā bhavantīti nityaṃ svarūpaṃ tvadīyaṃ na vindanti devāḥ ..3.. surāpānamattā subhaktānuraktā lasatpūtacitte sadāvirbhavatte . japadhyānapūjāsudhādhautapaṅkā svarūpaṃ tvadīyaṃ na vindanti devāḥ ..4.. cidānandakandaṃ hasan mandamandaṃ śaraccandrakoṭiprabhāpuñjabimbam . munīnāṃ kavīnāṃ hṛdi dyotayantaṃ svarūpaṃ tvadīyaṃ na vindanti devāḥ ..5.. mahāmeghakālī suraktāpi śubhrā kadācid vicitrākṛtiryogamāyā . na bālā na vṛddhā na kāmāturāpi svarūpaṃ tvadīyaṃ na vindanti devāḥ ..6.. kṣamasvāparādhaṃ mahāguptabhāvaṃ mayā lokamadhye prakāśikṛtaṃ yat . tava dhyānapūtena cāpalyabhāvāt svarūpaṃ tvadīyaṃ na vindanti devāḥ ..7.. yadi dhyānayuktaṃ paṭhed yo manuṣyas_ tadā sarvaloke viśālo bhavecca . gṛhe cāṣṭasiddhirmṛte cāpi muktiḥ svarūpaṃ tvadīyaṃ na vindanti devāḥ ..8.. .. iti śrīmacchaṅkarācāryaviracitaṃ śrīkālikāṣṭakaṃ sampūrṇam ..

ध्यान गलद्रक्तमुण्डावलीकण्ठमाला महोघोररावा सुदंष्ट्रा कराला । विवस्त्रा श्मशानालया मुक्तकेशी महाकालकामाकुला कालिकेयम् ॥१॥ भुजेवामयुग्मे शिरोऽसिं दधाना वरं दक्षयुग्मेऽभयं वै तथैव । सुमध्याऽपि तुङ्गस्तना भारनम्रा लसद्रक्तसृक्कद्वया सुस्मितास्या ॥२॥ शवद्वन्द्वकर्णावतंसा सुकेशी लसत्प्रेतपाणिं प्रयुक्तैककाञ्ची । शवाकारमञ्चाधिरूढा शिवाभिश्_ चतुर्दिक्षुशब्दायमानाऽभिरेजे ॥३॥ स्तुतिः विरञ्च्यादिदेवास्त्रयस्ते गुणास्त्रीन् समाराध्य कालीं प्रधाना बभूबुः । अनादिं सुरादिं मखादिं भवादिं स्वरूपं त्वदीयं न विन्दन्ति देवाः ॥१॥ जगन्मोहनीयं तु वाग्वादिनीयं सुहृत्पोषिणीशत्रुसंहारणीयम् । वचस्तम्भनीयं किमुच्चाटनीयं स्वरूपं त्वदीयं न विन्दन्ति देवाः ॥२॥ इयं स्वर्गदात्री पुनः कल्पवल्ली मनोजास्तु कामान् यथार्थं प्रकुर्यात् । तथा ते कृतार्था भवन्तीति नित्यं स्वरूपं त्वदीयं न विन्दन्ति देवाः ॥३॥ सुरापानमत्ता सुभक्तानुरक्ता लसत्पूतचित्ते सदाविर्भवत्ते । जपध्यानपूजासुधाधौतपङ्का स्वरूपं त्वदीयं न विन्दन्ति देवाः ॥४॥ चिदानन्दकन्दं हसन् मन्दमन्दं शरच्चन्द्रकोटिप्रभापुञ्जबिम्बम् । मुनीनां कवीनां हृदि द्योतयन्तं स्वरूपं त्वदीयं न विन्दन्ति देवाः ॥५॥ महामेघकाली सुरक्तापि शुभ्रा कदाचिद् विचित्राकृतिर्योगमाया । न बाला न वृद्धा न कामातुरापि स्वरूपं त्वदीयं न विन्दन्ति देवाः ॥६॥ क्षमस्वापराधं महागुप्तभावं मया लोकमध्ये प्रकाशिकृतं यत् । तव ध्यानपूतेन चापल्यभावात् स्वरूपं त्वदीयं न विन्दन्ति देवाः ॥७॥ यदि ध्यानयुक्तं पठेद् यो मनुष्यस्_ तदा सर्वलोके विशालो भवेच्च । गृहे चाष्टसिद्धिर्मृते चापि मुक्तिः स्वरूपं त्वदीयं न विन्दन्ति देवाः ॥८॥ ॥ इति श्रीमच्छङ्कराचार्यविरचितं श्रीकालिकाष्टकं सम्पूर्णम् ॥